لقب ها و كنيه هاى آن حضرت

به دو امام بزرگوار، حضرت امام هادى و فرزند بزرگوارشان حضرت حسن بن على(ع) لقب عسكرى داده شده است. چرا كه محله مورد سكونت اين دو امام بزرگوار در شهر سامرا «عسكر» ناميده مى شده است[1].

اما در عين حال عسكرى لقب مشهور حضرت امام حسن بن على(ع)مى باشد. آن حضرت داراى لقب هاى ديگرى نيز هست كه محدّثان و راويان اهل سير آن ها را براى ما بدين گونه نقل كرده اند: رفيق، زَكِىّ، فاضل، خالص، امين، الامين على سر اللّه، نقى، المرشد من اللّه، النّاطق عن اللّه، صادق، صامت، الميمون، طاهر، المؤمن باللّه، ولى اللّه، خزانة الوصيّين، الفقيه، الرّجل، العالم[2].

و هر كدام از اين القاب دلالت خاص خود را بر جلوه اى از مظاهر شخصيت و كمالى از كمالات آن حضرت دارا مى باشد.

آن حضرت همچنين مانند پدر و جد بزرگوار خود كنيه ابن الرّضا داشته است. اما كنيه اختصاصى آن حضرت ابومحمّد بوده است.

منابع و مآخذ:

[1] بحارالانوار 50 / 235.

[2]. كمال الدّين 1 / 307.