مباهله یا مصالحه
خدای متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ[1]؛ مسلّماً دین واقعی که همۀ پیامبران الهی مبلّغ آن بودند نزد خداوند، دین اسلام است.»
شاهد این مسئله، واقعۀ مباهله است که طی آن، مسیحیان حقانیت اسلام را پذیرفتند و از پیامبر خواستند به جای مباهله، با آن‌ها مصالحه نماید.
اسقف مسیحیان به پیامبر اسلام(ص) عرض کرد: «ای ابوالقاسم! ما با تو مباهله نمی‌کنیم، بلکه مصالحه می‌کنیم؛ با ما مصالحه کن.»[2]
پیامبر(ص) نیز با آن‌ها مصالحه کرد که دو هزار حُلّه (یک قواره پارچۀ خوب لباس) که حدّاقل قیمت هر حلّه، چهل درهم می‌باشد و عاریت دادن سی دست زره و سی شاخه نیزه و سی رأس اسب -در صورتی که در سرزمین یمن، توطئه‌ای برای مسلمانان رخ دهد- که پیامبر(ص) ضامن این عاریت‌ها خواهد بود تا آن را بازگرداند، عهد‌نامه‌ای نیز در این زمینه نوشته شد.[3]
مباهله رسول خدا(ص) با مسیحیان یکی از دلایل واضح بر حقّانیت اسلام و برتری آن بر ادیان دیگر است.
منابع و مآخذ
1. سورۀ آل عمران، آیۀ 19.
2. شأن نزول آیات قرآن کریم، ص 122.
3. تفسیر مجمع البیان، ج 1، ص 762.
