خوشرفتارى حضرت زهرا (س) با اهل خانه

فاطمه زهرا(س) در خانه بزرگترين شخصيت اسلامى كه بى ترديد جايگاهى پس از پيامبر عظيم الشأن اسلام(ص) داشت، زندگى كرد، مردى كه تمام توجهش پرچمدارى اسلام و دفاع از اين آيين مقدس بود.

زهرا اطهر نيز با فراهم آوردنِ فضاى لازم و گرم و مهر و محبّت مطلوب در خانواده مشترك خويش، در پاداشِ جهاد و مبارزه على نيز تشريك مساعى داشت زيرا آن گونه كه در روايت آمده، جهادِ زن، در خوب شوهر دارى كردن است.[1]

صدّيقه طاهره(س) همسر خويش را در كارها تشويق مى فرمود و شجاعت و دلاورى و جانفشانى اش را مى ستود و در نبردهايى كه امام در پيش داشت، او را تقويت مى كرد، زخم هايش را مرهم مى نهاد و درد و رنج هاى او را آرامش مى بخشيد و خستگى را از تنش بيرون مى كرد تا آن جا كه على(ع)فرمود:

هرگاه به زهرا مى نگريستم، با اين نگاه غم و اندوه از وجودم رخت برمى بست.[2]

امام على(ع) در آخرين لحظات عمر شريف حضرت زهرا(س)آن گاه كه خواست به او وصيّت كند، امام (ع) همه آن موارد را به ياد آورد، به على(ع)وصيّت كرد: پسر عمو! از آن زمان كه با من زندگى كرده اى آيا به تو دروغ گفته و يا خيانت ورزيده و يا از فرمانت سر برتافته ام؟ على(ع) فرمود:زهرا جان! از گفتن چنين سخنانى به خدا پناه مى برم، تو به عظمت خدا آگاه تر، و نيكو كارتر و تقوا پيشه تر و بزرگوارتر از آن بودى كه چنين سخنانى درباره ات گفته شود، تو بيش از همه از خدا بيم داشتى، به خدا سوگند! يك بار ديگر مصيبت جانكاه رسول خدا(ص) برايم تكرار شد، رحلت و از دست دادنِ تو، فوق العاده برايم سنگين است، همه از خداييم و به سوى خدا باز مى گرديم.[3]

از ابو سعيد خُدرى نقل شده گفت: على بن ابى طالب(ع) روزى گرسنه بود نزد فاطمه آمد و بدو فرمود: فاطمه جان! چيزى در خانه دارى تا رفع گرسنگى كنم؟ عرض كرد: خير، سوگند به آن كسى كه پدرم را به پيامبرى و تو را به وصايت و جانشينى وى كرامت بخشيد امروز چيزى براى خوردن در اختيار ندارم و از دو روز پيش خوراكى نداشتيم مگر همان مقدارى كه شما را بر خود و فرزندانم حسن و حسين ترجيح دادم . على(ع)فرمود: فاطمه جان! چرا مرا در جريان قرار ندادى برايتان چيزى تهيه كنم؟ حضرت زهرا(س)عرضه داشت: اى ابو الحسن! من از خداى خود شرم دارم تو را بر تهيه چيزى كه قادر بر آن نيستى مجبوركنم.[4]

اين زن و مرد نمونه اسلام، بدين گونه گذرانِ زندگى كردند، آنان وظايف خود را انجام دادند و برجسته ترين الگوى اخلاق اسلامى را ارائه دادند، چرا اين گونه نباشد؟ در صورتى كه رسول خدا(ص) در شب عروسى آندو، به على(ع)فرمود: على جان! همسرت، بهترين همسر است و به فاطمه(س) فرمود: فاطمه جان! شوهرت بهترين شوهر است[5] و فرمود:

«لولا عليّ لم يكن لفاطمة كُفؤٌ»;[6]

اگر على وجود نداشت كسى لايق همسرى فاطمه نبود

منابع و مآخذ:

[1]. وسائل الشيعه 20 / 211.

[2]. مناقب خوارزمى 353.

[3]. روضة الواعظين 1 / 151.

[4]. بحار الأنوار: 43 / 59.

[5]. همان 43 / 117، 132.

[6]. كشف الغمّه 1 / 472.